Transcript of the ruling of the case against Claes by The High Court in The Hague on the 23 of June of 1736

 

English translation (for Dutch scroll down)

On the 23^rd of June 1736,

Report f20 of the claimant, pled before the council,

Mr. de Grande

Claes, where possible assisted in his need by Mr Hermanus Noortkerk, committed to him from 25 November 1735, for his appeal to the court of law of the city of Amsterdam, provided with a councillor ad lites, claimant of this warrant of appeal. Maarten Hempel, here especially delegated to the power of Paulina Heyer, widow of Jan Ellis, defendant.

The claimant Claes, having been a slave on Curacao to Paulina Heyer, widow of Jan Ellis, fled in May 1735 and came upon land by the ship Maria Jacoba, Captain Steven van Lent, had been apprehended by the defendant in October of 1735, and brought into custody. After having been there for about one month, the claimant has sought for a councillor ad lites, and allowance to be represented pro deo, and as such, assisted by his councillor, has requested a legal reason for his custody; thereafter these proceedings have commenced, and the defendant has written to Amsterdam, asking to be declared eligible, once permitted by the council, for a bailiff to bring the runaway slave out of custody and to transport him on the first ship leaving from here, to Curacao, to finally surrender himself to the owner, his owner a priori.

Verdicts in Contradiction:

At the verdict of Scheperen, Amsterdam, 27 January 1736, the claim of the defendant had been denied. 

Appeals of ordinary verdicts on public affairs:

The sentencing of 23 March 1736 is nullified. With regards to this, demands have been adjudicated.

Ordinary verdicts in anticipation of Jury:

Vinnias, ad ‘Institut de Jure Person’, nº 5, Italian, P. Voet, Jurisprudent in administrative law, §54

Sapeur, ‘Notit Juris Belgie’, book 6, chapter 1. nº 4.

Christinoeus, ‘Decis’, version 4, December 80, nº 3, 4 en 5,

Groenewegen, previous version withdrawn, from article ‘de lus qui Junt Jus’, June

Gudelinus, ‘de Jure Novissimo’, Book 1 chapter nº 4, nº 5,

Grotius 1., 4, 2, July,

In addition, a seal of Amsterdam, see Roseboom, receiver of seal, chapter 39, nº 1 and 2,

State firstly that on this here land, there are no slaves, and slavery is not recognised here.

Secondly, when slaves come to this here land with their masters, that they, thereby, are free; yet however they do not instruct that when a slave withholds himself hither, when his master returns, he would be free here by operation of law.

Brouwer ‘de Jure Canna’ Book 2, Chapter 6, nº 6 – 10, nevertheless instructs us of the latter, asserting for this Gudelinus, loc. cit., yet presents there a wholly different case, than the case in question, yet it does correspond the closest to this case, of when a slave is here with his master.

The authority of Roseboom loc.cit. aside, to say that a slave must summon his master before the court in order to verify his freedom, supposes that de slave is here with his master.

The resolution of Holland of 3 October 1685 ordered the public prosecutor to criminally prosecute someone who had transported a slave from Algiers, and to repay for that slave from his own estate.

Is slavery not in contradiction with natural law?

This does not prehibit that a lawful Owner may prosecute his runaway slave; rule 26 of the Captis could be applicable, were this slave a born Hollander, and if he were captured in the war. The ruling of the High Mighty Gentlemen of the States-General of the United Netherlands of 1629, with regards to slaves, calls for civil law without limitation.

The ruling of 1636 concerns Brasil, and does not befit us now, with regards to the theft of the self.

The Colonies in the West Indies cannot be cultivated without slaves, and slaves must therefore not be handed the support to flee. A runaway slave is the thief, and the loot, most of whom may be prosecuted wherever found.

As such the ruling is not objected.

Mr. de Keetlaer, affirmative.

Mr. de Roovere, affirmative.

Mr. van der Hoop, affirmative.

Mr. van Bleiswyk, would this slave have fled from Spain, or elsewhere, outside of the colonies, and under the protection of the High Mighty Gentlemen of the States-General of the United Netherlands, the case would fall under the terms of Gudelinus loc. cit. Here, we must resort to Roman law. Affirmative.

Mr. Duiskant, van der Does en Hop. Affirmative.

Mr. President of Curacao maintains the power of Roman Law; the High Mighty Gentlemen of the States-General of the United Netherlands have wanted Roman Law to be in place. Affirmative.

Conclusion: appeal denied

_________________________________________________________________

This pending case before the High Court of Holland between Claes, where possible assisted in his need by Mr Hermanus Noortkerk, committed to him from 25 November 1735, for his appeal to the court of law of the city of Amsterdam, provided with a councillor ad lites, claimant of this warrant of appeal. Maarten Hempel, here especially delegated to the power of Paulina Heyer, widow of Jan Ellis, defendant. In summary: the other side of the appeal; which has been plead orally before the assembly of the council. The court declares the defendant of the sentencing of the Provincial council dated 23 March 1736 in question, in comparison to and within & customary law, not objected, and condemns themselves to be taxed with the costs of the trial by the high court. Resolved on the 3rd of July, 1736

Read in the Senate

Van Bynkershoek

3 July 1736

_________________________________________________________________

Transcript in Dutch

Den 23 Juny 1736

Rapport f20 van de ged., Voor den Raad bepleit

Hr. de Grande

Claes, voor so veel des noods geassisteert met mr. Hermanus Noordkerk, als bij appell van den gerechte der stadt Amsterdam, van de den 25 November 1735 gecommit, teert tot desselfs curator ad lites. Impetrant van mandement in cas d’appell Maarten Hempel als in deezen specialijk, gemagtigde van Paulina Heyer, wed[uwe] Jan Ellis wonende op Curacao ged.

De Impt Claes, op Curacao geweest zijnde slaef van Paulina Heyer wed. Jan Ellis en in mey 1735 vandaar gevlught en hier te lande gekomen met het schip de Maria Jacoba, schipper Steven van Lent, is in October 1735 door den ged. te Amsterdam gedaan apprehenderen, en in gijzelingh brengen. De Impt. aldaar, omtrent eene maandt gezeeten hebbende, heeft nazoght een curator ad lites, en admissie om pro deo beij dient te worden, en heeft voorts, met dien curator geassisteert, gerechtelijk afgevraeght reeden van gijzelingh; daar op zijn deeze procedures begonnen, en heeft de ged. t’amsterdam geschrifte, conclude te worden verklaert bevoeght, en mits eens geadmitteert, an den gem. Gevlughten slaaf door een st. Schout uit de gijselingh te doen brengen en transporteren op het eerste schip van hier, na Curacao vertekkende, ten fine om denzelve aan de eigenaresse, zijne Priocip te doen overleveren. 

Contrarie Conclusie, Voldingen

Bij Vonnisse van Scheperen van Amst. Van 27 Januari 1736 is in den Eysse aan den ged. ontreght.

Appell R. P. Ordinaer voldingen

Sententie 23 Maart 1736 doet te niet. Jo. Adjudiceert den Eysen.

Anticipatie Rade. Ordinaer Voldingen.  

Vinnias ad Institut de Jure Person, N 5, it., P. Voe JB. 54

Sapeur Notit Juris Belgie, lib. 6, Cap 1. N 4.

Christinoeus decit. V. 4, dec. 80, N. 3, 4 en 5,

Gudelinus de Jure Novissimo, Lib. 1 cap. 4, nº 5.

Groenewegen de L L Abrogat ad tit ti de lus qui Junt Jus, Juny

Grotius 1. 4 2 July

Daar bij een keure van Amsterdam vid. Roseboom, receveil van Keur, aldaar cap. 39, N 1 en 2.

Statueren 1st dat hier te lande geen slaeven zijn, en dat men hier geen slaevernije erkendt.

2^de als slaeven met hun meesters hier te lande kommen, dat zij dan, eo ipso, vrij zijn; dogh leeren evenwel niet, dat als een slaaf sigh met de vlucht van zijn meester naa herwaarts retineert, dat dezelve alhier ipso Jure vrij zoude zijn. 

Brouwer de Jure Canna b. Lib. 2 C. 6 N 10, leerdt noghtans dit laetste, alleguerende daar toe Gudalinus. Loc cit. dogh bij steldt aldeer een geheel ander geval voor, als het geval in queste, en ’t geene wel het naaste coincideert, met ’t geval, als een slaef met zijn meester hier komt. 

De autoriteit van Roseboom loc. cit. daargelaten zijnde, als zeggende, dat een slaef om zijn vrijheid te vercindiceren zijn meester moet dagvaerden, supponeert dat die slaef met zijn meester hier is.

De resolutie van Hollandt van 3 October 1685 ordonneert dan officier Crimineel te procederen tegens iemand die een slaef van Algiers had vervoerdt, en heeft uyt dien hoofden de slaef moeten vergoeden.

Bby. Servitus Naturali Jure contraria est?

Dat belet niet, dat een wettigen Eygenaar zijn gevlughten slaef mag vervolgen; de L. 26 ti de Captis zoude van applicatie kunnen zijn, als deeze slaef was een gebooren Hollander, en indien hij in den oorlogh gevangen was. Het reglement van Haar Hoogh Mog van 1629, ten regarde van Slaeven, roept het Jus Civile in zonder eenige Limitatie.

In het Reglement van 1636, raekt Brasil, en komdt nu niet meer bij ons te pas, na het verlies van ’t zelve.

De Colonien in de West Indien kunnen zonder slaeven niet gecultiveerd worden, daarom moet men dan ook geen voet aan de slaeven geeven om te ontvlughten, een ontvlughte slaef is de fur, en de res furtiva, welke de meesten magh vervolgen overal waar gevonden werdt.

Ergo not objected.

Heer de Keetlaer idem

Heer de Roovere idem

Hr. Van der Hoop, idem.

Hr. Van Bleiswijk, zoo deese slaef was ontvlught uyt Spanje, of van elders, buiten de colonien onder de Protectie van Haar Hoogh Mog. Zou het vallen in de termen van het geval van Gudelinus loc. cit. Hier moet recours genomen worden tot ’t Roomsche rhegt. Idem

Hr. Duiskant. Van der Does en Hop. Idem

Hr. President te curacao vigeert de servitus; daar hebben Haar Hoogh Mogende Heeren Staaten Generaal der Verenigde Nederlanden Gewildt dat ’t Roomsche Rhegt plaats zou hebben. Idem.

Conclusum Niet Beswaart

_________________________________________________________________

In den zake hangende voor den Hogen Rade in Holland tussen Claes, voor zo veel desnoots geadviseert met Meneer Hermanus Noortkerk, als by appointement van den geregte der stad Amsterdam van dato den 25 nov. 1735 gecommitteerd tot deszelfs curator ad lites, impt. van mandement in cas d’appel ter zelve (?) ende Maarten Hempel als in desen specialijk gemagtigde can Paulina Heyer wed. van Jan Ellis wonende op Curacao, ged. in ’t voorts: cas ter andere zijde; die voor ‘t collegie van den rade mondeling was bepleit. T hof met rijpe &c doende regt &c. Verklaart den impt. By de sententie van den Rade Provinciaal in dato den 23 maert 1736, in questie te wesen niet beswaert, condemneert den selven in de kosten van den processe tot taxatie van den hogen rade. Geresolveert den 3 july 1736

Lecta in Senatu

Van Bynkershoek

 

 

List of terms / archaic Dutch:

Impetrant = eiser = claimant or plaintiff

Mandement = bevelschrift = edict or warrant

Cas d’appel  = hoger beroep = appeal

Beswaert = objected

Vervolgen = prosecute

Gevlught = runaway

Schout = bailiff

Admitteren = toelaten = permit 

Contrarie = in tegenspraak = in contradiction

Voldingen = beslissingen = verdict or resolution

Eysse = eis = claim / demand

Vonnis = verdict

Vid. = vide, vidatur = zie

Gecommit = zich verplichten = commit

Teren = in levensonderhoud voorzien = is provided

Rade = raad = cour tor council

Dagvaerden = subpoena

Hof = court

Rijp = bij vergelijking = in comparison

Legal abbreviations (https://www.eur.nl/esl/campus/sanders-law-library/juridische-afkortingen):

Ged. = gedaagde = defendant

R.P. = res publica = public affairs

Jo = juncto = in verbinding met = in connection (/)

Eo ipso = thereby, by that very quality 

Ipso Jure = by operation of law

JB = Jurisprudentie bestuursrecht

l.l. = laatstleden = recently expired

l. = linea = regel = rule or line